Savunma sanayisinin güvenlik politikalarının yapımındaki rolü: otonomlaşmanın etkisi üzerine bir inceleme

Abstract

Savunma sanayisi ve güvenlik/savunma politikaları arasında tarihsel olarak iki yönlü bir etkileşim mevcuttur. Devletlerin belirledikleri güvenlik ihtiyaçları savunma sanayisinin üretimine yön verirken savunma sanayisinin teknolojik yetkinliği, üretim kapasitesi ve finansal sürdürülebilirliğine yönelik ihtiyaçları devletlere sundukları güvenlik ve savunma araçları üzerinde belirleyici etkiye sahiptir. Bu etki, dolaylı olabildiği gibi devletlerin silah üreticilerine kime satış yapabilecekleri konusunda çizdikleri sınırlar ve silah üreticilerinin savunma bütçelerinin oluşturulmasında yürüttükleri lobi faaliyetleri örneklerinde olduğu gibi daha doğrudan da gözlemlenebilmektedir. Savunma teknolojilerinde kaydedilen ilerleme, üzerinde anlamlı insan kontrolü olmadan kullanılabilecek tamamen otonom silahların uzak olmayan bir gelecekte geliştirilmesini gerçekçi bir ihtimal haline getirdi. Bu silahların üretilmesi durumunda savunma sanayisinin güvenlik/savunma politikaları üzerindeki etkisini tekrar gözden geçirmek gerekli olacaktır. Bu çalışmada tamamen otonom silahların geliştirilmesinin savunma sanayisinin politika yapımında sahip olduğu rolü nasıl etkileyeceği ve bu etkinin güvenlik/savunma politikaları üzerindeki demokratik gözetime olası yansımaları tartışılacaktır.

Historically, there has been a two-way interaction between the defense industry and security/defense policies. While the security needs determined by the states guide the defense industry’s production, the technological competence, production capacity and financial sustainability needs of the defense industry have a decisive effect on the security and defense tools the industry offers to the states. This effect is observed indirectly, as well as more directly, as seen in the examples of the limits drawn by the states to whom the arms producers can sell their products and the lobbying activities of arms manufacturers in the creation of defense budgets. Advances in defense technologies make fully autonomous weapon systems that can operate without meaningful human control a realistic prospect in the not-too-distant future. If these weapon systems are produced, it will be necessary to reconsider the impact of the defense industry on security/defense policies. This study will discuss how the development of fully autonomous weapon systems will affect the role of the defense industry in policymaking and the possible repercussions of this effect on democratic oversight of security/defense policies.